«Αυτοκτονική» χαρακτήρισε ο Ευάγγελος Μυτιληναίος την αποτυχία της ΕΕ να στηρίξει τους παραγωγούς μετάλλων, κάτι που όπως είπε μπορεί να επεκταθεί σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή βιομηχανία, αφού οι επιχειρήσεις μετάλλων αναδιπλώθηκαν ή μετέφεραν την έδρα τους. Μιλώντας στο Politico, με την ιδιότητα του προέδρου της Eurometaux, της μεγαλύτερης ένωσης βιομηχανιών μη σιδηρούχων μετάλλων της Ε.Ε., ο κ.Μυτιληναίος τόνισε μεταξύ άλλων ότι από τον Σεπτέμβριο του 2021, η Ε.Ε. παρατηρεί την περικοπή και διακοπή λειτουργίας του 50% της παραγωγής πρωτόχυτου αλουμινίου και ψευδαργύρου λόγω της ενεργειακής κρίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις απειλώντας την επιβίωση ολόκληρων εγκαταστάσεων.
Οι μόνιμες απώλειες θέσεων εργασίας είναι μέχρι στιγμής χαμηλές, -πρόσθεσε-, με εξαίρεση ένα μεταλλουργείο στη Σλοβακία και ένα ολλανδικό εργοστάσιο που κλείνουν οριστικά. Ορισμένα προσωρινά κλεισίματα θα γίνουν μόνιμα εάν οι συνθήκες δεν βελτιωθούν σύντομα. Η Ε.Ε. παρήγαγε 2 εκατομμύρια τόνους αλουμινίου το 2021, αλλά αυτό θα είναι λιγότερο από 1 εκατομμύριο φέτος.
Κατά τον κ.Μυτιληναίο, όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θέλουν να κινηθούν προς τον εξηλεκτρισμό, έναν βασικό σύμμαχο της απανθρακοποίησης -μέσω αντλιών θερμότητας, με ηλεκτρικά οχήματα και "πράσινο" υδρογόνο - αλλά για να γίνουν όλα αυτά χρειάζονται εκατομμύρια τόνοι μετάλλων. Είτε θα τα παράγουμε στην Ευρώπη, είτε θα τα αγοράσουμε από αλλού όπου η παραγωγή έχει πολύ βαρύτερο αποτύπωμα CO2, όπως στην Ινδονησία, το Ιράν ή την Ινδία. Μόνο οι εισαγωγές αλουμινίου προς αντικατάσταση της Ευρωπαϊκής παραγωγής έχουν προσθέσει 6 εκατομμύρια έως 12 εκατομμύρια τόνους ετήσιων εκπομπών CO2. Έτσι, αυτοκτονούμε ως Ήπειρος αν κλείσουμε τις βιομηχανίες μας και μεταφέρουμε την παραγωγή αλλού. Είναι μια αυτοκτονική πολιτική και περιμένουμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ξυπνήσει και να κάνει κάτι για αυτό.
Ο ίδιος, πάντως, δεν αναμένει από τις εταιρείες μετάλλων να μετακινηθούν αλλού. Η κίνηση του γερμανικού χημικού κολοσσού BASF να συρρικνωθεί σε μόνιμη βάση στην Ευρώπη και να επικεντρωθεί στην επέκταση στην Κίνα ήταν ένα απόλυτο σοκ για τη βιομηχανία μετάλλων. Αυτό, σημείωσε, οφειλόταν στο κόστος των κανονισμών για την ενέργεια και τους ρύπους, οι οποίοι στην Ευρώπη είναι μακράν οι αυστηρότεροι παγκοσμίως. «Θέλω να επαινέσω τον νόμο των ΗΠΑ για τη μείωση του πληθωρισμού που βασίζεται στην ομοσπονδιακή υποστήριξη - στην Ευρώπη δεν το κάνουμε αυτό. Βρισκόμαστε σε πολύ μειονεκτική θέση σε σχέση με τους Αμερικανούς και τους Κινέζους».
Τέλος, κάνοντας μια αποτίμηση των μέχρι στιγμής ενεργειών της ΕΕ στο θέμα της ενεργειακής κρίσης, ο Έλληνας μεγαλοεπιχειρηματίας ανέφερε τα εξής: «Η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απέναντι στο ενεργειακό πρόβλημα της βιομηχανίας ήταν εντελώς ανεπαρκής, αν όχι ανύπαρκτη. Πάνω από το 90% των εσόδων από τους έκτακτους φόρους στην Ε.Ε. πηγαίνουν στα νοικοκυριά. Επί του παρόντος, η βιομηχανία βρίσκεται στο περιθώριο. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε λάβει καμία απάντηση στις επιστολές μας προς την Επιτροπή. Θα πρέπει να μειώσουν τις υπερβολικές τιμές ενέργειας, να βελτιώσουν και να ενθαρρύνουν την ταχύτερη εφαρμογή του προσωρινού πλαισίου κρατικών ενισχύσεων, να εφαρμόσουν προσωρινά την πρόληψη του υπερβολικού κόστους άνθρακα μέσω αντιστάθμισης και να πιέσουν για μαζική ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας».
